Bir sıkıntı anında sayıklanmış Aynı dilde unutulmuştur amen, amin, aman Plastik em soru solu gen tüket Gel biraz da şuralarımda ağla Sandığını önüne kadar getirdim İçinde anıların ve öyle sandıkların: İçime çiçek ekme Sonra sulamayı abartıyorsun Çiçek çürüyor sonra içimde çürük çiçek kokusu bırakıyorsun Bana yemekler yediriyor gözlerini belirtiyor bana temiz yataklar ayarlıyorsun: Uyanıyorum ve kabul ediyorum sefaletimi: Ben bir burkulmanın anısıyım Yanlış atılmış bir yazı-tura Bir çekilmenin vaadi Bir türlü hatırlanmayan adım Olmama bir bahane yok Günün sonu akşam Başka bir şey bilinmiyor hakkımda Bir gülmenin son anları Yumuşak bir geçiş Fırça izlerini ustalıkla yok ediyorum Artık üslubumdan da tanınamam Sildirdim dövmelerimi Beni bir başkasından ayıracak ne varsa Bir tehlike anında kalbim kırılmasın için ikna olmak üzere olan biri varsa: Gülüşü tutuyorum iknayı durdurdum kendimi atıyorum bu hesaplamadan Sonuç sıfırdan biraz fa
inanç avadit