bizler baştan kaybedilmiş bir ölümsüzlük ve sürekli bir hayatta kalma savaşının sivilleriyiz. mücadelesini verdiğimiz yaşam ve geri kalan her şey yenilgiye mahkum. yalnızca fizik yasaları gereği olarak da bu böyle. yalnızca insan ürünü olan şeylerin değil, bilebildiğimiz evrenin kendisinin bile ölüme yazgılı olduğu bir savaşın içindeyiz. en başta savaş meydanının kaybedileceği bir savaşın sivilleri. bu sebeple, şiir de kaybetmeye mahkum, ölmeye, yok olmaya yazgılı. 1. şiirin bir sürü sebebi olabilir. geleneksel dilin anlatmaya yetmemesi, ün isteği, yalnızca içten gelen bir dürtü, dünyayı değiştirme arzusu. bana en mantıklı gelen sebep ise, mesela yalnızca mümkün olduğu için var olması şiirin. gündelikliğin yetersiz dilinden bile bahsetmek istemiyorum. gün içindeki spontane konuşmalarımızı kaydetseydik dili nasıl da kırdığımızı, cümleleri nasıl da yarım bırakıp başka cümlelere geçtiğimizi ya da geçmeye bile gerek görmediğimizi anlayabilirdik. medeniyet vardır ve yalnızca
inanç avadit