yürüyor açlar ordusu yürüdükçe büyüyor boş midesi duyduğun bu guruldamalar padişahım pankartlarımızından geliyor ey yavaş yavaş azalan padişahım sloganlarımızdan çıkıyor duyduğun bu kazınma sesi. kafamız gözümüz patlak aç karnımızla yürüyoruz yürüdükçe büyüyor ey yavaş yavaş azalan padişahım görüyoruz, duyuyoruz, gözlerindeki korku çığlıklar atıyor. midemiz boş ağzımız kokuyor açlıktan seni doyurmak için padişahım bütün gün çalışıyor akşama dayak yiyoruz karnımızı jopunla, gazınla doyuruyoruz. sen vurdukça padişahım sen eksilttikçe ekmeğimizi aşımızı eksilttikçe sen küçülttükçe tayınımızı yaşamlarımızı budadıkça biz daha gür çıkıyoruz ey yavaş yavaş azalan padişahım görüyorsun ya bitmiyoruz bitmeyen bir devin karnından konuşuyor açlıktan, yoksulluktan artırdığımızı birleşmek için kullanıyoruz ey yavaş yavaş azalan padişahım görüyorsun ya midemizde aç bir canavarla her gün sonsuz büyüyoruz.
inanç avadit