Babam 60 yaşında. Antalya’da yaşıyor. Emekli. Paraya ihtiyacı yok. Olsa ben veririm. Ama ihtiyacı yok. Olmadığı halde amelelik yapıyor arada. Ben yapmam mesela. Malak gibi yatarım. O yapıyor. Akşam arıyor beni sonra. Bugün 900 tane tuğla dizdim, çok yoruldum ama bitirdim diye. Dizme diyorum. İyi geliyor diyor. Yaşım 33. Midemde ülser var. Troid bezlerim yavaş çalışıyor. Ömür boyu hap kullanacağım. 10 dakikadan fazla yürüyünce belim agrıyor. Kafam doğuştan güzel. Babam 60 yasında. Geçen checkup a girdi, herşeyi saat gibi. Maşallah dedim. Çalışmak her derde deva sanırım. Ben anlamadım henüz. Günde üç öğün çalışmaya lanet ediyorum. Şunu diyeceğim; Bazı insanlar bazı şeylere çok yanlış yerden bakıyor. Amelelik gibi mesela. Kürt olmak gibi mesela. Bugün 5000 kişi bir olup birleşmek için sahip oldukları tek ortak paydayı kendilerine kalkan ederek ve azı dişlerini de yanlarına alarak bi yerde ve hatta dün benzer başka bi yerde, ondan önceki birçok gün ve hatta onlarca senedir ülkenin heryeri
inanç avadit