buradan kurtulmak bize kaldı

Yanağı sıcak asfalta yapışmış Artık hangi hayvan olduğunu kimse bilmiyor Kıl, kan ve yerle bir olmuş kas karışımı bir nesne o Gözü bir süre gördü dünyayı Sesler duydu ve bir süre anlam verdi her şeye Kullandığımız anlamda kullanmasa da kelimeleri Onun da kafasında bir Aristo vardı doğuştan Canlı-cansız tehlikeli ve dost ve yenilebilir ve tadı kötü olanlar diye üçe ve altıya böldü her şeyi İşte artık bir bütündü o Şimdi onun ne olduğunu anlayabilmek için Bu otobanda en çok hangi hayvanın öldüğünü anlatan grafiklere ihtiyaç duyuluyor Öyleyse bir tarla köpeği olduğunu düşünebiliriz onun Bir otoyol kedisi Bir şehirlerarası sıçanı Yanılan matematik olacaktır Kimse bilmiyor Kedi nerede başlıyor köpek nerede bitecek

kalk kalk bak zambak anlatıyor hikayeyi bir bitki süresince duyulacak liflerin genişlemesi ve ışık sızacak damardan sonra son çıkış birden zambak bak bak anlatıyor hikayeyi görevi geceden tedbir almak bir hayvan düşün kendi postuna sımsıkı geçirmiş dişlerini derilmek nasıl yazılıyordu unutmuş parlak bir zambak bak bak doğruyor görüntüyü  doğruyor ayakucundan ufka kadar tarıyor örüntüyü kayıtsız bir canlılık buluyor üfle diyor bir polisle bir torbacı arasındaki farkta ısrar ederek üfle içinde tut ve bırak şimdi tamam beni doğaya saldılar içimde pil yoktu dışımda pul karşımda put güneşten aldığımı toprağa verdim topraktan aldığımı havaya göğerdim göğe erdim güya erdim bu bilge halim en yakın şehir merkezine kaç saatsa kuş uçuşu bir günlük mesafede o kadar terk edildim kimse gelmedi almaya dünyaya kimse gelmedi kaç yıl boyunca içimde bir köpek içimde bir köpek ölüsüyle zambaktan bir mezar bak bak havlayarak güne selam verdim en az üç kişiyi öldürdüm içten bir günaydınla bir katil gibi dön