Düğümlere sesler ekledim Eşik cinleriyle konuştum Konuştum bu talihsiz oluş Nereye gider diye Ne zaman döner geriye İlk karanlığına Katranlar demledim Lavlar soğudum Sıcak su torbalarına anlattım Ne varsa da Hiçbirine dokunamadım Gör ama anlama Duy ama bilme Tat ama yutma Dedilerdi hepsini en baştan Bir yarık Tan sızan Bir aydınlık Tan doğarken Oturdum bir pencerenin Şehrin yıkık yüzüne bakan Soğuğuna sığındım Islak damlarla konuştum Kırık bacalarla Titrek dumanlara dilekler tuttum Konuştukça çukur Baktıkça bir karanlık derinleşti Önümde gelecek yılların şimdiden geçmişliği Sadece bir çift göz görsün Bilsin istedim bir ara Yaşadımdı öldümdü Karışmadı kanım düzgünce dünyaya Birkaç isim ve yüz Hatırlıyorum Ama hepsi o kadar Kanım bir türlü karışmadı Suskunca dünyaya
inanç avadit