Beni uğraşma artık O boşluk bir organ içimde Bırak durdurayım kıyametin reklamlarını Paketlenmiş bu çölü durdurayım İçimde ne var açıp baktın mı Kum dolu ağzım var içimde suskun Güneşte solmuş bir kaplama dışımda Eve dönmenin çürüttüğü o kara güneşte İçinden konuştuğunu biliyorum Bilmediğin dilde bir dua sandığın o sayıklama Düşmanın adını unutmayasın diye göğsüne batırdığın boyalı iğneler Gözlerin açık ama açılmıyor odandaki perdeler İçinden çık içinden düş içinden sus Bak ne kadar anlamı kaldı kelimelerin Yüzün de adın da yardımcı olmuyor artık sana Bir daha bak Geçip gitmiştir belki dünya sandığın yara *boşluğun çağrısı
inanç avadit