buradan kurtulmak bize kaldı

İçleri yoktu Dışları yoktu Gönendiler Koptu kertenkelenin kuyruğu Toprak kurudu Hikayeleri yoktu Masalları yoktu Sonra salyangoz çıt -yoruldun, otur, şimdi hemen burada, bir dünya kendini gerçekleştirecek. oturma odaları, telefonlar, hepsi birbirine bağlanacak, otur.- Taç yaprakları döktüler cenazesinde Sonra salyangoz çıt Yağmur çiseledi Hatıralarını devraldılar Kötü anıları zor İyi olanları kolay Mirasına fena bakmadılar Bir yüzyıl daha dolandı hikayeleri Anlattılar Arada gözleri yaşaranlar oldu Ağlamayı deneyenler Ağlamak denenir mi hiç Diye düşünmediler Bir bayram günü gibi unutuldu adı Gönendiler -bir oturma odasının oturma odası olabilmesi için içinde birinin oturmayı seçmesi gerekir. oturma odasına ikna olması, ikna etmesi, karşılıklı bir serüven. bir oturma odasını ikna etmeye çalıştın mı hiç?- Tenekede menekşeler Nostaljiler Gözyaşı şişeleri Teneke neşeler Tınladılar Sabah akşam kemirgenler Yön bulucular Kurucu babalar Karınca yuvalarını kurcalayan çocuklar Çomakları büyüd

burada yanlış yazılmış bir tarih var başa dönelim öyle başa dönelim ki bulamasın bizi kanaryalar ve antiloplar amazon yerlileri ve antropologlar kadim büyü dilleri ve toprak kaplar burada olalım şimdi burada kendi yanıbaşımızda bir yabancı gibi anadolu anayurt oteli dünya bankası hiçbiri ayıramasın bizi kimse ayıramasın bizi birbirimizden bu ikizlik mahvetsin bizi mahvol benimle ve baştan yazalım tarihi bir mahvolmanın tarihini başkasıyla değiştirelim kendimize gelelim kendimizden geçelim kaçıralım bütün karayolları sorumluluk sahalarını açık camdan atalım yanan izmaritlerimizi bir orman yanarken ardımızda öyle unutalım ki trafiği kaza "geliyorum" desin tarih, ben böyle bir kaza görmedim saçılırken camlar yola dağılırken saçlarımız kazanın rüzgarıyla yoldan çıkmanın şehveti ve rehaveti dünyanın tüm ertesi günlerinin bir not bir not daha düşelim üstümüze örttükleri gazetelerin tarihi gelmemiş olsun daha bütün geç kalmaları erken kalkmaları ve boşalmaları yazalım tarih diye kim

Dünya kesin bir şeydir Keskin bir şey Umut gibi yuvarlak değil Karamsarlık gibi katı İlişmekle ilgili bir şey olmalı yaşamak Dünyaya ilişmek, koltuğun kenarına ilişmek, sofraya ilişmek Kabullenmek, yerleşmek, bir şey olacağını beklemek Ölü bir kesinlik dünya Haziran gibi Temmuz gibi Akşam sefaları, taşlar ve bütün bunlara rağmen Canlılık bir iddia sadece Ağırlık ispat istemez oysa Varlıktır bir kanıt arar kendine Kendi alanını genişleterek varolmaya çalışana karşı Ölmemeye çalışanı eşitleyen kusurlu kıyas Ağaçla bir yaşayan sarmaşığa karşı Onu öldüren zehirli kumpas Elbet böyle olmak zorundadır Böyle olmak Bir biçimde olmak Her zaman hayatta kalmak Kendi kaslarını sinirlerini organlarını öne almak Sıra kapmak Her halükarda mutlak bir biçimde olmak Kesin bir şey dünya Mutlak bir yuvarlak Katı bir küp Ağaç gibi, taş gibi gelip geçici ve kesin Şimdi burada olmaktan başka bir şey değil dünya Şimdi Burada Kesin bir şey olarak Bir kesinlik olarak yani Henüz bir canlılık olmaya devam ederek s

Yaralı kalbimin üstüne işe Bir denizanası dokundu ona az önce Gözleri yok elleri yok dokundu yine de Hatırası yok düşleri yok dokundu yine de Kalbime işe Ya da bırak Denize fırlatmama izin ver onu Ait olduğu yere O soğuk sessiz kötü karanlığa Yaralı kalbimin üstüne işe Acımı dindir Amonyaklar çiçekleri açtır göğsümde Yaprakları sanmaktan bir bahçe Toprağıma kem gözle bak Dallarımı yargıla Bu kötülük ağacını sula büyüt ve sula ve büyüt yıllarca Bir haziran günü as kalbimi o ağaca Ve bir daha ve bir daha

“Trajik hayatları bilim tarafından enine boyuna incelenmiş anormallere, canavarlara, ya da alt ırklar denen ırklara ve kurgusal canavarlara ait listedir. İnsan’la Hayvan arasındaki ya da aklı başında insan ile onun tam tersi olan hayvana yakın insan arasındaki eksik halka Gözlem ve değerlendirmeye dayalı şeyler politikası Sabitlik özlemi yüzünden “sınıflandırılmaya mahkûm özneler” evreni. 19. yüzyıla damgasını vuran temsil biçimlerinin canavarları Anne-Joseph Theroigne de Mericourt Rusya’da doğmuş yarı insan yarı aslan Lionel insan-hayvan karışımı “doğasıyla”   Hottento Venüsü olarak bilinen Sara (veya Saartjie) Baartman (“İnsan ırklarının en aşağı, biçim olarak Hayvan’a en yakın” olduklarını düşünen, Sahra-altı Afrikalıları üzerine çalışan George Cuvier isimli Fransız anatomist) Paris’teki Ulusal Doğa Tarihi Müzesi’nde iki resmi bulunan Martinikli Madeleine iki ırkın karışımını temsil eden bir kız çocuğu Barnum’un “Bu Nedir?” sorusuyla sergilediği William Henry Johnson (Barnum’un kend