buradan kurtulmak bize kaldı

A İyi dilekler biriktiriyorsun dilemeye çünkü buna çok ihtiyacın var B Çantanda hiçbir şey yok ama boş ver bazen bir yalan iyi gelir her şeye C Ölü bir kanguru yatıyor yerde çünkü tarih ancak böyle anlatılır D Nokta koymak hiçbir şeyi bitirmez bu yalnızca işaret israfı E Konuşmayı öğrenen ilk insan kimseyle konuşamadı işte ilk yalnızlık budur F Canlılık öncesi dünyada yaşam vardı ancak ölüm yoktu G Sonsuza kadar uzak duruyorum şimdi yalnızca inanılınca varolan şeylerden H Şekeri futbolu ve tanrıyı bırakınca günler uzadı I Kanımdaki demir kokusunu mıknatısa anlatamıyorum J Aileyi ve satrancı bırakınca çiçekler üst kata kadar uzadılar K Kelimeler öncesi dünyada ses vardı ama anlam yoktu L Anlamsız bir dünyada bülbül kafa şişiriyordu M Tarih öncesi dünyada insanlar vardı fakat ölüm daha önemliydi N Bitkilerin ses telleri olsaydı konuşmamayı seçerlerdi O Dünyanın şiiri ilk sesle birlikte sona erdi sonrası insandır P Şeyleri dikkatle kullanmazsanız elinizi kesersiniz R Ateşi kontrol etmeye

Ulus Baker Yazarlar yazdıkları şeylere pek o kadar benzemek zorunda değiller. Ama bunu başaran kimi yazarların temsil ettikleri çok özel bir yazın tipini bir "tür", bir "janr" olarak ayırt etmek gerekir: "Meczup edebiyatı"... Bu edebiyat "delirmişlerin", depresyonun ivmesiyle intihara sürüklenen Virginia Woolf'un, çılgınca akan söz ritimlerinin mucidi Von Kleist'ın, talihsiz Hölderlin'in deha-delilik karışımı edebiyatı değil. Sokaktan, kahvelerden ve meyhanelerden tanıdığımız, son derecede "samimi" (birilerine 'açılmak' onların yaşam biçimidir neredeyse), ortaya düşen her konuda olduğu kadar, kimsenin sorun olarak algılamadığı alanlarda da tuhaf, çoğumuza gülün. gelen ..zümler üretip durmayı bir meslek haline getiren, bu fikirlerini yayımlatmak uğruna matbaa matbaa dolaşarak ellerinde avuçlarında ne varsa yatıran şu tanıdıklardan bahsediyorum. Meczup bir yazarı ayırt eden, öncelikle onun dünyada düşünülme