Ana içeriğe atla

Harfler İşine Yarıyor mu

A

İyi dilekler biriktiriyorsun dilemeye çünkü buna çok ihtiyacın var
B Çantanda hiçbir şey yok ama boş ver bazen bir yalan iyi gelir her şeye C Ölü bir kanguru yatıyor yerde çünkü tarih ancak böyle anlatılır D Nokta koymak hiçbir şeyi bitirmez bu yalnızca işaret israfı E Konuşmayı öğrenen ilk insan kimseyle konuşamadı işte ilk yalnızlık budur F Canlılık öncesi dünyada yaşam vardı ancak ölüm yoktu G Sonsuza kadar uzak duruyorum şimdi yalnızca inanılınca varolan şeylerden H Şekeri futbolu ve tanrıyı bırakınca günler uzadı I Kanımdaki demir kokusunu mıknatısa anlatamıyorum J Aileyi ve satrancı bırakınca çiçekler üst kata kadar uzadılar K Kelimeler öncesi dünyada ses vardı ama anlam yoktu L Anlamsız bir dünyada bülbül kafa şişiriyordu M Tarih öncesi dünyada insanlar vardı fakat ölüm daha önemliydi N Bitkilerin ses telleri olsaydı konuşmamayı seçerlerdi O Dünyanın şiiri ilk sesle birlikte sona erdi sonrası insandır P Şeyleri dikkatle kullanmazsanız elinizi kesersiniz R Ateşi kontrol etmeye başladığımızda ilk yaktığımız şey elimizdi S Yanık et kokusu artık son bulmalıdır T Sonsuza kadar konuşabilirsin ama bu bir anlamı olduğu anlamına gelmez U Anlam seni beklemiyor V Ve sonra bitiyor Y Yeniden başlıyor Z Bu zar sonsuza kadar dönmekle meşhur lanetli ve uğursuzdur

Yorumlar

PoP

kalp krizi belirtileri ve kısa açıklamaları

toz ve kilittaşlar arasında, ormana uzak ışıklar altında otobanlarda hayvan leşleri, devlet dairelerinde çürümüşlük ve uyuşma salyangozları rengarenk boyadım, artık hepimiz daha da perişanız. "kalp krizinin neden olduğu göğüs ağrısı bıçak gibi giren bir ağrıya benzetilebilir. sanki göğsün ortası sıkılıyor ya da üzerine baskı uygulanıyor gibi hissedebilirsiniz. bu ağrı 3-4 dakika sürebilir, ara ara geçip tekrar geri gelebilir. göğsünüze bir gece yaşlı bir öküz oturabilir." sabahları yılgınlık belirliyor ve otobüslere tutunmuş milyonlarca el arasında tırnaklarından fışkırıyor ne iş yapmadığın bu da birleştiremiyor bizi gözünde çapaklarla uyanıp evden fırladığın bir sabah yaklaşmakta olduğun mesai oyalarken günlerini adımlarınla katıldığın medeniyetler tarihi kaldırımlarda açtığın belli belirsiz çiçek yüzünün gezegende açtığı uykulu yara kendin için hiç düşünmediğin şeyler gelip duruyor kapına atak, kaygı, bir miktar bulanma kira, aidat, sgk ke

dua

-epidermisten evrene yayılan küçük deri parçalarını düşün gövdenden parçalanıp ufalanarak dünyaya karışan tozdur o yıldız tozu, insan tozu, canlı ve ölü toz hiçbir fark yok aralarında yeterince temele indiğinde her şey cansızdır- her hafta en baştan tekrarlanan bir pazartesi olarak yeryüzüne neredeyse dik bir açıyla halısahalardan, ıstakalardan, erkek kokulu oyun salonlarından uzakta yaşamış bir hayvan olarak hayaller, olmayacak projeler ve her daim kolpa bir doğaya yerleşme düşüncesiyle bazan sokaklara, kaldırımlara, taşıtlara ve bankalara düşman bir tavırla bazan bir markayı ayaklarıma denerken bazan yüzündeki ıslak maskeyi ve gözyaşarmış gözlerini daha çok severek, -dua eder gibi, çok kullanılmış dudaklarımı küfredip ışık hızının bir oyunu yüzünden bir saniyenin birkaç milyonda biri boyunca gözlerinin geçmişinden öpüyorum- rutubet ve kömür kokulu gecekondularda cigara kovalamayı özleyerek uzun süredir görüşmediğim bir dostun içimde bıraktığı tedirginlik ama özle

Dış Güçler: Bir Pazar Akşamı Rastladım Size

Dünyanın bütün pazarları birbirine benziyor. Tanrı haftanın günlerini yaratırken tek bir pazar yaratmış ve onu bir kere kopyalayıp sonsuz kere yapıştırmış gibi. Ama o pazar hayatımda yaşadığım tek ve bu yüzden en farklı pazardı. O Ses'i izliyordum, Özden banyoda saçlarını kurutuyordu. Sehpadaki şarap kadehine uzanırken bir anda onları orada gördüm. Her sağlıklı insan gibi yerimden sıçrayıp çığlık attım. Çığlığım bittiğinde fön makinesinin sustuğunu fark ettim, Özden salon kapısında elinde fön makinesi ile dikiliyordu. Ağzı şaşkınlıktan yarım açık kalmıştı. Gözlerini odadaki iki kişiden ayıramıyordu. “Siz, siz…” diye kekeledim ve sustum. “Siz” dedim tekrardan gücümü toplamaya çalışarak, “ne, ne… ne zaman girdiniz içeriye?” “Halı için geldik” dedi kadın, adamla birlikte gülümsediler ve devam etti, “şaka, biz hep buradaydık.” Sesinde belli belirsiz bir aksan var gibiydi. Özden elinde fön makinesi, arkasında fön makinesinin kablosunu sürükleyerek yanıma geldi. Odadaki insa