adına halk diyorlar senin
yalnızca maruz kalan bir nesne var
bir kumandanın her bir devresinden bir göz
fraksiyonlara ayrılmış bir gardolap
ırkçı bir çamaşır makinesi renklerden huy kapıyor
senin adına halk diyorlar
sen diyemediğin için hiçbir şeyler halk diyorlar senin adına sana
ağzından çıkan sesler ağzının kütle çekiminde kayboluyor
enis kerbela diyor buna
herkes senin adına bir şeyler demeden ölmek istemiyor
halk diyorlar senin adına
özden de neslihan da sevmiyor seni
sen bir koltuğun yerini değiştiriyorsun
orada bir barikat yakışıyor bir sokağa
savunmasız barikatlar
enstalasyon ya da bir sokağı yeniden düzenlemek
bir iç mimar ve bir pazarlamacı
bir barikat bırakıp kaçıyorlar sokağa
devrimci mesaiye dönüyor
gece devrimci sabah köle
cc'ye müdürü de ekliyor
ölmek istemiyorsun halk diyorlar sana
ölmek istemeden ölümler bitsin istiyorsun
dünya tarihinde olmadı böyle bir şey diyorlar sana
sen bir otobüs durağı için kalbimi kırıyorsun
sen daha ölmeden bir halk olunabilir sanıyorsun
aşkla karanfille hiç ilgisi yok bunların
sen saçmalıyorsun durmadan hangi adına
ağzında bir devlet mühürü
ödenmemiş damga vergisinin cezası kadar yamuk şey
stopaj, ev kirası, kamu iktisadi teşekküllerine duyduğumuz sosyalist özlem
sen acun seyrediyorsun oysa
muhasebecine kızıyorsun vergi kaçırmayı bilmediği için
sonra bir otobüs durağı yüzünden kızıyorsun bana
on bin yüzlü canavarsın sen on bini birden ölü
bir adın var sanıyorsun halk sanıyorsun kendini bir bakıma
kilometrelerce bayrakla örtüyorlar üstünü
olmadığına dair tezler
olmadığına dair kanıtlar sunuyorlar sana
olmayan şeylerin olmadığına dair bunca çaba bunca söz
patlayıp dağılıyor nasır tutmuş ağzında
halk, hadi kalk, biraz dans edelim.
natama12